Vrijdag 2 september was een hele bijzondere dag. Mijn lieve vriendin Els ging trouwen. Al maanden gingen onze gesprekken bijna nergens anders over. Alle voorbereidingen werden uitgebreid gedeeld en we hebben heel wat af geborreld om haar grote dag in te luiden.
De dag begon met het opvangen van haar twee zonen, Gijs en Klaas. Die waren in de ochtend hier zodat papa en mama zich konden voorbereiden in alle ‘rust’. We hebben gevoetbald en vervolgens de twee stuiterballen voor een filmpje gezet want ze hadden nog een lange dag voor de boeg.
Toen de jongens weg waren was het tijd voor Firy en mij om ons aan te kleden en mooi te maken. We hadden allebei een outfit gescoord in Spanje. De dresscode was Summer Chique. Als je me een beetje kent dan weet je dat ik niet zo van de dresscodes ben maar uiteraard pas ik me op mijn manier aan.
Ik was meteen verliefd op dit kekke pakje maar durfde het eigenlijk niet aan op de dag zelf want ik vond het wel heel bloot en ik wist niet hoe lang ik het zou vol houden op deze hakken. Firy bleef ‘aandringen’ en vond ECHT dat ik dit aan moest doen dus dacht ik, ach kan mij het ook schelen, ik doe het gewoon.
We waren net klaar toen onze logees kwamen, de zus van de bruid, Annemiek met haar gezin. Dit was al een super gezellig begin van de dag.
Vervolgens met z’n allen in de auto gepropt op weg naar het stadhuis van Utrecht. Hier wachten we het bruidspaar op. Ze kwamen aan in een fantastische grote witte versierde Defender. Ik was meteen verliefd. Op de auto.
Het mooiste moment van de dag was voor mij het moment dat Els en haar vader binnen kwamen lopen. Tranen stroomden al meteen over mijn wangen. Zo lief, zo mooi.
Na de ceremonie wachten we opnieuw Els en Frank op met bellenblaas, ook een mooi moment. Die prachtige lieve Els met een glimlach van oor tot oor. Er was champagne vanuit de achterbak van de auto. De toon was gezet.
Op naar het Maximapark waar we borrel, etentje en feest hadden.
Els maakt haar grote ‘entree’ vanaf de trap op het feest, wederom met de grootste glimlach ever. Frank zie je nog net op de achtergrond. Prachtig toegezongen door haar vriendin Karlijn.
Toen het danstijd was moest de jurk van Els wat korter gemaakt worden zodat ze zich makkelijker kon bewegen. De dame die de jurk had vermaakt had ons de grote truc met postelastieken geleerd. Te grappig maar je zag er niks van en Els kon lekker dansen. En wij deden uiteraard met haar mee.
Dit was het wat ik heb qua foto’s, niet veel, maar het was een gezellige bijzondere dag. Dankjewel Els en Frank dat wij hier deel van uit mochten maken! En dank aan Annemiek en haar gezin voor de gezelligheid, lekkere ontbijt en lieve cadeautje!