Priscilla Gerard over geloven in herstel
In gesprek met Priscilla Gerard. Wij kennen elkaar omdat ze familie is, namelijk de grote nicht van mijn dochter 🙂
Priscilla is directeur van Stichting Beacura die individuele systeem begeleiding biedt met beschermd & begeleid wonen. Ik praat met haar over geloven in herstel, hoe deze stichting is ontstaan en hoe zij haar hart volgt.
Luister hier de Podcast of lees hieronder in grote lijnen het gesprek.
Naam: Priscilla Gerard, 36, is net ten huwelijk gevraagd en gaat volgend jaar trouwen, moeder van 3 kids.
Wil je vertellen wat jouw missie met de stichting is om te beginnen?
Mijn missie is, zoals mijn slogan al zegt terug in je kracht is geloven in jezelf. Ik vind het belangrijk dat mensen weer geloven in wie zij zijn en daar kracht uit krijgen zodat zij echt de ware ik gaan vinden. Want dat is wat er echt ontbreekt in deze wereld.
Wij werken met cliënten van de Wet langdurige Zorg. En dan komen we eigenlijk bij cliënten die op papier uitbehandeld zijn. En dat houdt eigenlijk in dat zij een levenslange diagnose hebben gekregen en daarbij altijd hulp nodig hebben in wat voor vorm dan ook. Sommigen wonen dan bij ons, dus beschermd wonen en sommigen wonen al thuis of hebben een eigen huisje en hebben dan nog wat minder zorg nodig omdat het steeds beter met ze gaat.
Wij geloven in herstel.
Hoe kun je nou tegen iemand zeggen dat iemand uitbehandeld is? Hoe kijk jij daar tegen aan?
Wat ze eigenlijk zeggen is: als iemand uitbehandeld is, dan hebben wij eigenlijk de therapieën en de behandelingen die wij nu kennen die wij nu goed gekeurd hebben hebben wij allemaal geprobeerd. In principe zeggen ze dan: Nou mevrouw of meneer, u heeft deze diagnose en daarmee kunt u leven, maar heeft geen behandeling meer omdat wij denken dat dat geen verandering gaat brengen in uw situatie.
Tsja en dan is het belangrijk om te kijken naar jij hebt een bepaalde diagnose en label gekregen. Maar nu gaan wij zitten en dan gaan wij kijken naar wat zijn jouw talenten en hoe gaan wij jou zo in je kracht zetten en zo ontwikkelen dat jij wel jezelf kunt zijn en van jezelf een volwaardig gelukkig mens mag zijn? Ondanks de labels die wij hebben gekregen, ondanks dat wij zeggen we hebben nog geen therapie of nog geen behandeling gevonden waaruit blijkt dat je daar beter op gaat reageren of minder last kan krijgen van jouw kwaaltjes.
Welke kwaliteiten heb jij? Wie ben jij? En je mag er sowieso zijn. Vanuit wie jij bent gaan wij werken en dat doen wij met liefde.
Zorg met liefde
Ik vind het belangrijk dat mensen zich gezien voelen. Ik kom zelf uit een heel groot gezin en daar heb ik heel veel liefde mogen ervaren. Maar ook binnen onze eigen familie en de zorg in het algemeen heb ik veel dingen gezien waarvan ik dacht dat bepaalde dingen anders kunnen. En omdat ik constant tegen dingen aanliep dacht ik dat kan echt anders. Ook door de verhalen die mijn vader vertelde, die al jaren in de zorg zat dacht ik er ontbreekt iets en dat is toch echt liefde. Echte oprechte liefde in de zorg ontbrak.
Echte liefde. Dat kan en doe je niet vanuit alleen een boekje of omdat je daar een passie voor hebt. Natuurlijk hebben wij de boeken nodig om te komen waar we willen komen soms. Maar als je dat niet doet met passie en liefde dan bereik je mensen niet. Dat probeer ik mijn medewerkers ook echt mee te geven en ook te leren.
We doen dat door de mensen echt te leren kennen, om te onderzoeken wat is jouw passie? Om op deze manier te verbinden. Dat mensen het gevoel hebben dat ze gezien worden en er mogen zijn en dat wij er altijd voor ze zijn. Dat is mijn concept van liefde en van familie. Je hebt een verbintenis en de basis daarvan is vertrouwen en liefde. En daar kan je op terug vallen. Want ik zie je, we zijn er en we gaan niet weg. Wij blijven te allen tijde bij elkaar, want wij gaan hier samen doorheen. En als je dat hebt, dan zie je dat mensen daar heel veel waarde aan hechten en dat zij op een gegeven moment ook ontwikkelen op manieren die niemand zag aankomen.
De gedachten ‘dat kan anders’ was dat de reden dat je in de zorg ging werken?
Ja ik was achttien en ik studeerde communicatie werkte bij een bank en dat was van 9 tot 5 en ik ik haalde daar geen passie uit.
In mijn directe netwerk waren er jonge moeders die hulp nodig hadden. Toen dacht ik ik ga wel kijken wat ik voor je kan doen. Ga helpen, want dat was al iets wat ik altijd leuk vond mensen helpen. Ik wilde er gelijk een opleiding aan koppelen maar toen zei m’n vader mijn nee je gaat eerst kijken of je dat überhaupt wel leuk vindt. Samen met de hulp van papa en mama richtte ik toen een vrijwilligersorganisatie op want die hadden natuurlijk wel de diploma’s. Toen werd ik letterlijk in het diepe gegooid. Dat was echt vallen en opstaan natuurlijk.
Hoe ging je ondernemersreis verder voordat je Stichting Beacura startte want je was toen 18 en nu 36?
Ja, ik heb eigen praktijk gehad. Daarna ben ik gaan studeren en ik heb verschillende opleidingen gedaan bijvoorbeeld natuurgeneeskunde. Helaas nog niet afgemaakt maar dat komt nog. In tussentijd heel verschillende opleidingen en cursussen gedaan. Mijn eigen praktijk vond ik superleuk. Veel energie had ik toen nog en en toen werd ik moeder. En dat is heel andere koek.
Alle heftige verhalen van de mensen die nam ik mee naar huis maar dat ging voor mij niet naast het moeder zijn. Dat wilde ik niet. Toen moest ik opnieuw bedenken hoe ik dit vorm ging geven want ik wilde beide, zowel moeder zijn als in de zorg blijven werken.
Ik bedacht toen uiteindelijk ik ga dit andere mensen leren. Ik ga mensen leren hun eigen normen en waarden achterwege te laten bij clienten en niet alleen te zorgen vanuit de richtlijnen en vanuit de boeken. En zodoende ben ik de stichting begonnen met papa en mijn broer.
Grootste uitdaging in de combinatie moeder zijn en ondernemen
Tijd. Echt grootste uitdagingen zijn tijd. Ik heb het geluk gehad dat ik in de tijd dat ik opstartte er voor koos om weer bij mijn ouders in te trekken. Omdat ik de basis van opvoeding heel belangrijk vond en dat konden mijn ouders ook bieden. Ik kon toen niet altijd op tijd thuis want als een cliënt om vijf uur midden in een verhaal zat kon ik moeilijk weggaan.
Toen mijn oudste dochter twee was en de tweede dochter op komst had ik een pijnlijk moment. Mijn dochter was gevallen en ik wilde haar troosten maar ze wilde alleen maar naar oma. Au. Die voelde ik wel.
Ik was natuurlijk superblij dat mijn moeder mij kon helpen in de opvoeding. En ik was heel goed bezig met mijn eigen onderneming maar ik voelde me altijd schuldig naar mijn kind.
En toen dacht ik ja maar nu moet ik echt gaan ontwikkelen. Ik ga andere mensen leren hoe ik het zie en dan kan ik me meer terugtrekken uit het bedrijf en meer moeder zijn. En toen had ik steeds meer tijd voor mijn kinderen.
De combinatie moeder zijn en ondernemen is zeker mogelijk maar ga bewust met je tijd om en helder dingen plannen.
Wat is jouw tip aan andere moeders die wil willen gaan ondernemen maar het nog niet doen?
Starten, gewoon starten en dan kijken. Deel je verhaal, deel je ideeën en zorg er ook voor dat je start. Niet alleen delen, niet alleen zeggen ik wil dit gaan doen, maar begin en zorg dat jij je netwerk om je heen hebt, die jou steunt en die jouw positieve kracht toespreekt. Want ondernemen is risico’s nemen, en dat moet je durven, maar je moet het ook gewoon doen. Het is heus niet makkelijk en je gaat vallen. Ik kan niet anders zeggen dat je fouten gaat maken en die moet je maken. Je moet gewoon starten en je gaat leren van je fouten. En je hoeft niet bang te zijn, want er bestaat geen perfecte onderneming. Iedereen maakt fouten. Ga door en leer ervan.
Je hebt op jonge leeftijd al heel veel bereikt maar heb je nog een droom als ondernemer?
Oh, ik heb zoveel dromen. Ik vind bijvoorbeeld vastgoed nog steeds interessant. Ik zou huisjes willen kopen en op willen knappen bijvoorbeeld. Al die creativiteit, ja dat vind ik gewoon erg leuk.
En ik zou nog veel meer mensen willen helpen op verschillende gebieden. Ik heb altijd heel veel leuke ideeën. Ik ben nooit uitgeleerd en ik denk ook nooit dat ik zal stoppen met ondernemen. Ik ben ook bezig met een horeca onderneming. Ook leuk. Dat doe ik ook voor m’n kinderen dat ik denk ik wil ook dat zij leren wat het is om te werken. Ja ook op jonge leeftijd. Kom maar naast mama staan en ga maar weer lekker hard werken.
Welke ondernemende moeder inspireert jou?
Beyoncé. Dat is echt een verhaal waarvan ik denk prachtig. Geen idee hoe zij bijvoorbeeld haar kinderen opvoed maar daar ben ik wel nieuwsgierig naar. Zij inspireert mij omdat ik eigenlijk zo weinig weet van hoe zij het doet haha.
PS 1
Voel jij je ook ergens enorm gepassioneerd over en zou je hier wel je business van willen maken? Dan ontmoet ik jou graag om te kijken of we hier samen een plan voor kunnen bedenken. Plan hier een date met me in.
PS 2
Wil jij als moeder meer tijd & ruimte voor jezelf creëren ZONDER je hier schuldig over te voelen? Meld je dan aan voor de waardevolle Vergeet JEZELF Niet week vol zelfliefde
PS3
Ben je moeder van een dochter? Dan nodig ik je van harte uit in de MoederDochter(zelf)Liefde community
PS4
De site van Priscilla vind je hier en je kunt connecten met haar via linkedin